Η κεντρική ιστορία είναι απλή: Ο Μάρκος, σαραντάρης κοινωνιολόγος με ακαδημαϊκή καριέρα και συγγραφική δράση, νυμφευμένος στο Παρίσι με δυο παιδιά, συναντά την 28χρονη Όλγα, ανερχόμενη ηθοποιό που, ύστερα από έναν αποτυχημένο γάμο, ζει μόνη στην Αθήνα και περνούν μαζί ένα αλησμόνητο δεκαήμερο. Έκτοτε, οι δύο ήρωες αρχίζουν να ακροβατούν επικίνδυνα στα σχοινιά της επιθυμίας που οι ίδιοι τεντώνουν: εκείνος πάντα με δίχτυ ασφαλείας, εκείνα αδιάκοπα φλερτάροντας με τη σκοτεινή γοητεία του κενού. Η επιλογή των δύο πόλεων, Αθήνα-Παρίσι, ως κέντρων βάρους της εύθραυστης ισορροπίας τους, δεν υπακούει απλώς στις επιταγές του κοσμοπολιτισμού. Η απόσταση αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή του έρωτα, αλλά και σε πολύτιμο άλλοθι για τη φθορά του. H συγγραφέας περιγράφει το διάπλου των δύο εραστών, συνδυάζοντας την αναλυτική οξυδέρκεια με τη συνθετική μαεστρία. O αναστοχασμός πάνω στην αμφιθυμία και αμφισημία του συναισθήματος επιτυγχάνεται με λεπτουργικές μετατοπίσεις στην κλίμακα του χρόνου, που συναρμολογούν σταδιακά τις ψηφίδες του μύθου, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, όχι γι' αυτό που θα ακολουθήσει, αλλά για ό, τι προηγήθηκε. (Πηνελόπη Kουφοπούλου, "Eλευθεροτυπία" Bιβλιοθήκη, 30 Iουνίου 2000)